အခ်ိန္တန္ေတာ့
အိမ္ျပန္စတမ္း ၊ မွာတမ္းခါေခြ်
ေၾကြမ်က္ရည္မိုး ၊ အလြမ္းစိုးစဥ္
ရင္တိုး မီးစ ၊ လက္မျပသာ
ႏႈတ္ဝ တားစီး ထားေလျပီ ။
ေက်ာခိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္း ၊ မမုန္းတမ္းေပါ့
အ႐ႈံးကံမြဲ ၊ တည္ရာခြဲခြာ
ရင္လြဲတသ ၊ သတိရျခင္း
ျမစ္တစ္စင္းက ၊ ရွိန္ျပင္းခတ္ထန္
ခ်ိန္မွန္စီးဆင္း သြားေနသည္။
ေဝးကြာရက္ေညာင္း ၊ ေန႔ေျပာင္းညသစ္
ဖန္ဖန္ျဖစ္လည္း ၊ ခံစားစြဲသိ
အတူရွိေန ၊ အခ်ိန္ေတြထဲ
ေဝဆဲ သတိ ၊ ပကတိလြမ္း
ရင္နင့္ကြ်မ္းလို ့. . .
တကယ္၍မ်ား ၊ ႏွစ္ဦးသားဆံု
ရင္ေငြ႕ လႈံစဥ္ ၊ ေတြ႕ႀကံဳ အလြမ္း
ခရီးပန္းကို ၊ ႏႈတ္မဆိုဟ
ငိုမျပလို ၊ ဖြဖြ ေျခြနမ္း
သည္းဦးပန္းကို ႏွင့္
ၾကည္ႏူး ခြင့္သာႀကံဳေစေတာ့
No comments:
Post a Comment