ေခါင္းငုံ႔ထားပါတယ္
တံတားထိုးတယ္ ထင္ရင္
စိတ္ခ်လက္ခ် နွင္းျဖတ္ သြားပါ...
နင္ ေပ်ာ္မယ္ ထင္တဲ့ ဟိုတဖက္ဆီ
ေဘးကင္းစြာ ေရာက္ပါေစ
ရီေ၀ေနတဲ့ မ်က္၀န္းအိမ္ဟာ
ေခါင္းအေမာ့ တခ်က္ အေငး
ရွင္သန္ရပ္တည္ရန္ အဓိပၸာယ္ မေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့သလို
ငါ့အေပၚ ေဖာက္ထြင္း ကြ်ံက်.....
တိမ္လႊာရင္အုံထဲကအိပ္မက္ ကိုမွ
ဒီကလည္း တမ္းတသည္ေလ
ေ၀းသြားခဲ့ၾကမယ္ ဆိုရင္မ်ိဳး မေျပာပါနဲ႔.....................
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ဆီ အေရာက္ ကူးခပ္၊ ငါးကေလးနဲ႔ တူတဲ့ ငါက
ဒါမွမဟုတ္
နင့္ အျမင့္ျမတ္ဆုံး အသည္းအိမ္ကို ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခဲ့တဲ့
သြားၾကားထိုးတံေလး တေခ်ာင္းနဲ႔တူတဲ့ ငါက
မီးလွ်ံေလးကိုမွ ပိုက္ေထြးယုယဖို႔ ခ်ည္းကပ္
မိုက္ရူးရဲဆန္တဲ့ ပိုးဖလံလက္တစုံ ျဖစ္ရလည္း ေက်နပ္မွာ...။
No comments:
Post a Comment